ارزیابی عملکرد مدل های اندازه گیری صرف ریسک: مدل نظریه کیو در برابر مدل سه عاملی فاما و فرنچ

اندیشمندان مالی برای اندازه گیری صرف ریسک تلاش های ارزشمندی کرده اند. به تازگی، چن و هم کاران (2010) برای تبیین بازده مورد انتظار سهام، مدلی سه عاملی براساس عامل بازار، عامل سرمایه گذاری و عامل سود آوری معرفی و آن را مدل نظریه کیو نامیده اند. تحقیقات پیشین نشان داده اند که این مدل توانسته است میزان بازده غیرمنتظره بسیاری از ناهنجاری های بازار سرمایه را کاهش می دهد. در این تحقیق عملکرد مدل نظریه کیو در تبیین صرف ریسک سهام و سبد سهام بررسی و با مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای و مدل سه عاملی فاما و فرنچ مقایسه می شود. نمونه مورد بررسی حاوی 72 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در محدوده زمانی سال های 1386 تا 1391 است. یافته های تحقیق نشان می دهد که صرف ریسک سهام با حساسیت بازده سهام نسبت به عامل سرمایه گذاری و عامل سودآوری رابطه معنی دار دارد. هم چنین، مدل نظریه کیو در تبیین صرف ریسک سبد سهام منعکس کننده اثر عامل های اندازه، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار و مومنتوم به طور معنی داری بر مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای برتری دارد. ولی برتری آن نسبت به مدل سه عاملی فاما و فرنچ، تنها در تبیین صرف ریسک سبد سهام منعکس کننده اثر مومنتوم است.